Opa vertelt: MIA-nieuwsoverzicht 1972

Om maar meteen een beknopte samenvatting te geven: in 1972 gebeurde er niet veel bijzonders. In mijn nieuwsoverzicht 1971 kondigde ik de aanstaande verhuizing naar het eerste eigen clubhuis aan. In 1972 bleek er slechts af en toe wat te lezen te zijn over het verzamelen van financiën, maar het eigen clubhuis bleef nog uit. De meest noemenswaardige gebeurtenis in 1972 was de degradatie van MIA 1 in de mikrocompetitie. Is er dan niks interessants te lezen in deze jaargang? Oordeel zelf.

Persoonlijk vond ik het leukst aan deze jaargang de sporadische stukjes die iets zeggen over de dagelijkse gang van zaken in een club in die tijd. Behalve tegenvallende resultaten van het vlaggenschip zat de vereniging wel in de lift. Dit jaar werd voor het eerst het 100^e lid van MIA verwelkomd. Een groeiende vereniging vergde meer afstemming van organisatie. Leuk bijvoorbeeld om te lezen hoe communicatie verliep. Als een wedstrijd onverhoopt niet doorging, was er geen appgroep om alle spelers op de hoogte te brengen. Oplossing: iedereen die een telefoon bezit, zal worden gebeld. Blijkbaar hadden mensen zonder telefoon (ja, jongens en meisjes, dat kwam vroeger voor) gewoon pech. Een groeiende vereniging brengt natuurlijk ook kosten met zich mee. Op pagina 162/163 is een interessant stuk hierover te lezen.

Ter ieder vermaak werden er ook dit jaar leuke activiteiten georganiseerd, want die waren het jaar ervoor goed bevallen. De kontaktavond werd weer goed bezocht en die avond vielen het toneelstuk, het zelfgeschreven lied en het discobal weer in de smaak. Nieuw dit jaar was de filmavond, waarop naast de film over het 25-jarig jubileum ook vakantiefilms van familie de Boer werden vertoond. Tja, Videoland bestond nog niet, dus even een videootje huren was nog geen optie in die tijd.

Discussies in Actie gingen helaas vrolijk door. De één had een anoniem artikel geschreven over het gebrek aan spelinzicht en mentaliteit van de junioren en zag de toekomst van de senioren daardoor somber in. Daarop reageerde een ander die het tegendeel beweerde. Vervolgens reageerde de eerste weer met het volgende voorbeeld om zijn verhaal te ondersteunen: de aanvoerder van de junioren weigerde zijn shirt netjes in zijn broek te doen. Ja, zo’n gebrek aan moraal kan natuurlijk niet. Dat kan nooit meer wat worden. Dan kan hij maar beter geen aanvoerder zijn of een wedstrijd geschorst worden. De anonieme schrijver maakte zich vervolgens bekend en schreef een stuk over het anonieme aspect van zijn stukje en dat de ander gewoon had kunnen vragen, in plaats van vooringenomen conclusies te trekken, waarop de ander weer reageerde, etc... Ik moet zeggen dat ik dit gekibbel een beetje zat begin te worden. Een ander voorbeeld van deze negatieve toonzetting vind je vanaf pagina 58 van de jaargang. Na degradatie van MIA 1 vindt een schrijver het nodig uitgebreid te beschrijven wat er mis is met het team: gebrek aan conditie, gebrek aan zuiver schot, gebrek aan samenspel, gebrek aan inzet, gebrek aan christelijke sportieve mentaliteit. Hij wijt het vooral aan gebrek aan trainingsopkomst. De beste stuurlui…..

Is het dan alleen maar kommer en kwel in Actie? Nee hoor, genoeg leuks te vinden. Ik moest lachen om het wedstrijdverslag op pagina 65 over een wedstrijd die met 1-0 verloren werd. De wedstrijd vond plaats op gravel na hevige regenval. Beter had de wedstrijd afgelast kunnen worden volgens de schrijver, want het werd vooral een modderfestijn. Ik stelde me tijdens het lezen beelden voor die je wel eens van de mudrun ziet.

Een interessant stukje geschiedenis is te vinden op pagina 185 en 193 t/m 195 over de aanstaande opheffing van de christelijke korfbalbond CKB. Na de start van de samenwerking met de openbare bond, leek de CKB als individuele organisatie weinig nut meer te hebben. Boeiend om te lezen hoe er bij een christelijke korfbalvereniging op dat moment over gedacht werd. Intussen weten we natuurlijk al lang niet meer beter dan dat er één bond is.

Een ander stukje interessant bondsnieuws is het invoeren van de verplichting scheidsrechter te leveren bij externe wedstrijden. Inmiddels zijn we helemaal gewend dat er op de hogere niveaus scheidsrechters van buiten de club komen om te fluiten. Voor 1972 was dat dus niet het geval. Daarvoor werd elke wedstrijd, dus ook van het hoogste team gewoon door een eigen scheidsrechter geleid. Kun je je nu niet meer voorstellen.

Ik wens jullie veel leesplezier met deze jaargang. Ik ga ondertussen verder naar 1973, waarin hopelijk wel het langverwachte eigen clubhuis zal verschijnen. Ik hou jullie op de hoogte!

En uiteraard sluiten we af met de vaste rubriek……

Wist u dat...:

...dit jaar wederom een paaseierenactie werd gehouden, ondanks de fraudezaken van vorig jaar?

...de junioren van MIA de eerste vier wedstrijden in de mikrokompetitie verloren hebben?

...dat dit volgens de schrijver in Actie kwam door de loodzware poule met KVO en Soesterkwartier?

...er wijzigingen hebben plaatsgevonden in de redactie van Actie?

...er hierdoor opmaakproblemen ontstonden, doordat de schrijfmachine van Rinie grotere letters had dan die van Auke?

...de teamindeling bij de start van het nieuwe seizoen nog niet gereed was?

...het bestuur het namelijk niet eens was met de indeling die de twaalftalcommissie had gemaakt?

...MIA 1 in het nieuwe seizoen flinke afstanden moet reizen ondanks het uitkomen in de 3e klasse?

...de verste tegenstander DTS uit Enkhuizen was?

...de provinciale weg tussen Lelystad en Enkhuizen in 1972 nog niet eens bestond?